Я всю жизнь тебя жду! / Гомер буе сине көтәм!

От горизонта я не отрываю глаз,

Что ж не спешишь, любовь моя?
Ведь я сгорая от любви,
Так долго жду тебя!..

Спектакль «Я всю жизнь тебя жду» – это история одной любви длиною в жизнь.

Судьба испытывает Адилю довольно часто: в раннем возрасте теряет родителей, муж бросает, с работы сокращают. Когда единственная дочь выходит замуж и уезжает, она остается совсем одна. Что же теперь делать? Как продолжать жить? Но отчаиваться рано. Ведь у нее есть друг детства Гадель, который в любой сложной ситуации спешит протянуть руку помощи и безумно любит ее.

Эта необыкновенная история чистой и печальной любви простого библиотекаря и обычного лесника заставляет задуматься и улыбнуться.

Офыклардан күзем алмыйм,
Ник килмисең һаман, иркәм?
Мин бит инде янып-көеп,
Гомер буе сине көтәм!..

Чын тормышны тасфирлаган «Гомер буе сине көтәм» спектакле – гомер буена сузылган сокландыргыч бер мәхәббәт тарихы.

Язмыш Әдиләне шактый сыный: бик яшьли әти-әнисен югалта, ире ташлап китә, эшеннән дә кыскарталар. Бердәнбер кызы да кияүгә чыгып читкә киткәч, ул бөтенләй берьялгызы кала. Инде нишләргә? Тормышны ничек дәвам итәргә? Ләкин төшенкелеккә бирелергә иртәрәк әле. Чөнки аның теләсә нинди авыр чакта да ярдәмгә ашыгучы, үзен шашып яратучы балачак дусты – Гаделе бар бит!

Гади китапханәче белән гади урманчы арасындагы саф, сагышлы мәхәббәт тарихы безне уйланырга да, елмаерга да мәҗбүр итә.