Жизнь прожить – не поле перейти (Ӗмӗр сакки сарлака)

Чăваш академи драма театрĕ Никифор Мранькка пултарулăхĕпе иртнĕ ĕмĕртех кăсăкланма пуçланă. Игнатий Молодов хатĕрленĕ инсценировка тăрăх Леонид Родионов режиссер 1973 çулта «Ĕмĕр сакки сарлака» спектакль лартнă.

Халĕ акă, шăп та лăп çур ĕмĕр иртсен, каллех сцена çине тухать вăл. Класс кĕрешĕвне, çамрăксен юратăвне, чăваш ялĕн пурнăçне театрăн паллă тата çамрăк артисчĕсем çĕнĕлле сăнарлĕç.

Спектакль режиссерĕ, Чăваш Республикин халăх артистки Наталия Сергеева çапла каласа кăтартать: «Чăваш классики патне таврăнма темиçе сăлтав хистерĕ. Чи малтанах – çакăн пирки куракансем ыйтрĕç. Мана вара, режиссер пек, сăнарсем тĕплĕ пулни тата аталанса пыни килĕшрĕ. Ĕç-пуç тĕлĕнмелле хăвăрт улшăнса тăрать. Темĕн те пур кунта – юрату виç кĕтеслĕхĕ, кĕрешÿ, ăмсану, кĕвĕçÿ, ăнлану…

Мранькка романĕнче паян кулленхи калаçура усă курма пăрахнă сăмахсемпе вĕсен çаврăнăшĕ нумай. Питĕ хитре вĕсем. Çакна итлес, куракана итлеттерес килет. Шел те, паян çак шайра çыракан сахал…»

В прошлом веке Чувашский драмтеатр уже обращался к творчеству Никифора Мраньки. По инсценировке Игнатия Молодова режиссер Леонид Родионов в 1973 году поставил спектакль «Ĕмĕр сакки сарлака».

И вновь, спустя ровно полвека, спектакль выходит на сцену. Сегодня тема классовой борьбы, любви между молодыми людьми, жизни чувашской глубинки в исполнении ведущих и молодых артистов зазвучит по-новому.

Режиссер спектакля, народная артистка Чувашской Республики Наталия Сергеева рассказывает: «Причин вернуться к чувашской классике было немало. Первая и главная причина – об этом просили сами зрители. Меня же как режиссера увлекла красивая речь героев романа, обороты слов, которые уже успели выпасть из нашей повседневной жизни. В водовороте жизни – все то же самое, что описал автор много лет назад: любовный треугольник, борьба, стремительное развитие событий, зависть, взаимопонимание…»