Театр акциясы орыс тілінде өтеді. Олардың өмір уақыты бір арнамен жылжиды, ал армандары мүлде басқа бағытқа кетеді. Ешқайда апармайтын жол. Жылаған жанның құдіретті үнінен сөздер жоғалады, аспанды торлаған нұрсыз бұлттардай сұрғылт күйге енеді. Бүгін де, кешегі күндей, өткен жылғыдай ештеңе өзгермейді. Жан кеудеден үзіліп шығып, қақ айырылғандай. Барлығы түсін жоғалтады: киім де, тері де, арман да... тек қана дүрсіл, дүрсіл, дүрсіл... Балалық шақтағы қырсық мінездей... босқа жоғалған сұлулықтың қайталана беретін қыңыр әуені. Театральное действие проходит на русском языке. В спектакле звучат музыка Баха и ария «Плач Дидоны» из оперы Пёрселла «Дидона и Эней». Время их жизни движется в одном направлении, а мечты в другом. Сегодня, как вчера, как и год назад, ничего не поменяется. Слова исчезают при плачущей мощи их душ, серых, как грозовые тучи. Всё потеряет свой цвет: одежда, кожа, мечта... лишь только стук, стук, стук... Просто из вредности, как в детстве.